387 Powiększenie

Opis_odc

Jolasia postanawia powiększyć sobie biust. A ponieważ operacja jest bardzo kosztowna, szuka różnych, nie zawsze do końca legalnych, sposobów zdobycia pieniędzy. Zostaje aresztowana, staje przed sądem, a jej rozprawa jest transmitowana na żywo w telewizji.

387

Reżyseria: Patrick Yoka
Scenariusz: Aleksander Sobiszewski, Katarzyna Sobiszewska
Premiera telewizyjna: 25.04.2012

Występują:

Andrzej Grabowski jako Ferdek
Marzena Kipiel-Sztuka jako Halina
Bartosz Żukowski jako Waldek
Ryszard Kotys jako Paździoch
Dariusz Gnatowski jako Boczek
Barbara Mularczyk jako Mariolka
Anna Ilczuk jako Jolasia
Bohdan Smoleń jako Edzio listonosz
Joanna Kurowska jako sędzina

O_odcinku

Bardzo podobał mi się ten odcinek, uśmiałem się sporo. Mina Halinki jak wyszło na to że Marian nie ma flaszki bezcenna! ;d Wiadomo Jolaśka wnerwiała swoim zachowaniem no ale musimy się przyzwyczajać ;d Sceny z Edziem i Marianem o wyłudzenie pieniędzy zarąbiste- “Pies mi torbę zapier****ł” !!! i “Ja jestem nieczuły na ludzkie cierpienie, nie dam bo nie mam” o wymietli ;d Scena z sądu popierdzielona, ale jakiś klimat ten odcinek miał ;> Jest nieźle

6.5/10 bo za dużo tej piczy ;x
~rasrev

Odcinek dobry, momentowo bardzo pomysłowy, z paroma świetnymi tekstami. Jak na odcinek z główną bohaterką Jolasią, to wynik na prawdę świetny. Nie zawiodłem się, szczerze mówiąc spodziewałem się dużo gorszego epizodu. W skali szkolnej wystawiam czystą czwórkę (4).
~david123lost

Pomysł niezły ale wykonanie fatalne. Mega wkurzająca Jolasia zepsuła wszystko. Plus jest taki, że marnie za to skończyła. Poza tym, wszystkie “kuźwy”, scena z Edziem i scena w sądzie – beznadziejne. Smoleń gra słabo, już nie śmieszy. Tylko początek z przemytem wódki przez Paździocha w oponie od roweru miał coś wspólnego z serialem “Świat według Kiepskich”. 2/10
~paździoch91

Teks

”Najbezpieczniej jest w banku, bezpiecznie w chałupie, ale najlepiej pieniądze trzymać na dupie.”
~Edzio

”No jak nie jak tak, to do oczyszczenia bębena w pralce.”
~Ferdek

“Ja jestem nieczuły na ludzkie cierpienie, nie dam bo, nie mam.”
~Paździoch