Bohdan Smoleń – ur. 9 czerwca 1947 w Bielsku, zm. 15 grudnia 2016 w Poznaniu, polski aktor komediowy, kabareciarz, założyciel “Fundacji Stworzenia Pana Smolenia”. Największą popularność zdobył dzięki występom z Zenonem Laskowikiem w kabarecie “Tey”. Następnie, od 1999 r. do 2015 r. był znany jako Edzio listonosz w serialu “Świat według Kiepskich”.
Z zawodu był dyplomowanym zootechnikiem, w 1975r. ukończył Akademię Rolniczą na Wydziale Zootechniki w Krakowie. W latach 1968–1977 występował w krakowskim kabarecie Pod Budą. Następnie przeniósł się do Poznania, gdzie występował w kabarecie “Tey”. To były największe lata jego popularności. Dzięki występom z Zenonem Laskowikiem otrzymał wiele nagród, m. in. w 1983r. w Opolu za monolog “Aaa tam, cicho być!”. Warto też wspomnieć, iż po tym wydarzeniu kierownik Wydziału Kultury KC PZPR nałożył na niego zakaz wykonywania zawodu. W 1988 roku przeszedł ogromną tragedię życiową; jeden z jego trzech synów powiesił się, rok później samobójstwo popełniła jego żona. Po tych wydarzeniach zaprzestał występów publicznych i poświęcił się pracy na rzecz założonej przez siebie “Fundacji Stowarzyszenia Pana Smolenia”. Zajmowała się ona hipoterpaią dla osób niepełnosprawnych.
W latach 90. stworzył “Kabaret Bohdana Smolenia” oraz nagrał kilka humorystycznych piosenek. Wtedy też związał się na 16 lat z serialem “Świat według Kiepskich”, gdzie grał postać Edzia listonosza. Artysta przeszedł 3 wylewy: pierwszy w 2008r, a kolejne dwa w 2010r. Zmarł 15 grudnia 2016r.
Filip z konopi (1981) – Robotnik
Kochankowie mojej mamy (1985) – Stasio
Cesarskie cięcie (1987) – Komol
Pan Kleks w kosmosie (1988) – dwie role: jako kierowca Jarząbek i Gubernator Manuel Karmello de Bazar
Świat według Kiepskich (1999-2015) – Listonosz Edzio, szatan, zakonnica
To my (2000) – ojciec “Borsuka”
Gościnnie
13 posterunek (1997–1998) – Dzięcioł
13 posterunek 2 (2000) – Dzieciorób
Niania odc. 56 (2007) – Celestyn
Dubbing
7 krasnoludków – historia prawdziwa (2004) – Mądry Bogdan
7 krasnoludków: Las to za mało – historia jeszcze prawdziwsza (2007) – Inteligentny Bogdan
Złoty Krzyż Zasługi (1997)
Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2009)
Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia (1987)
Główna nagroda na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za monolog “Aaa tam, cicho być!” (1983)
Główna nagroda na festiwalu FAMA (wraz z zespołem “Pod Budą”, 1972)